Leitað að Liz

Á dögunum barst mér orðsending frá stúdentafélaginu hér við háskólann. Það var verið að kynna verkefni sem kallast "Buddy scheme". Markmiðið er að bjóða nemendum sem eru eldri og/eða koma í nám eftir langt hlé tækifæri á að hitta reyndari nemendur og fá ráð og stuðning. Það var birtur listi yfir nemendur sem voru tilbúnir í stuðningshlutverkið. Á honum voru nokkur orð um bakgrunn, nám og aldur. Þeir sem voru skilgreindir sem eldri nemendur voru fæddir frá árinu 1981!

Ég kíkti á listann og sá þarna eina á mínum aldri, konu sem hefur unnið við bókhald en er nú að ljúka námi í sálfræði. Ég ákvað að slá bara til og senda henni línu. Ekki verra með bókhaldsbakgrunn hennar, einmitt fagið sem ég á að gera verkefni í núna. Hún svaraði mér um hæl og vildi endilega hitta mig. Við mæltum okkur mót klukkan tólf á kaffistofu bókasafns skólans.

Ég verð að viðurkenna að ég var með fiðrildi í maganum. Skrýtið að mæla sér mót við manneskju sem þú hefur aldrei séð. Hvernig skyldi hún líta út? Ég var aðeins of sein, kennarinn hleypti okkur of seint úr tíma. Ég skimaði í kringum mig á kaffistofunni, fullt af nemendum, sá aðeins eina sem gæti verið á mínum aldri. Hún var að tala við aðra konu, en virkaði samt svona, ja, eins og hún væri að bíða.  Ég vappaði pínu í kringum hana, sneri mér svo að henni og spurði kurteisislega hvort hún héti Liz. Hún horfði á mig eins og ég væri vangefin, og sagði, nei. Ég lyppaðist tilbaka, settist við borð og ákvað, eftir þessa höfnun, að ég skyldi láta Liz leita að mér.

Svo kom greindarleg  og vel klædd kona, vonandi þessi! En hún labbaði hratt í gegn, greinilega ekki að leita að Regínu frá Íslandi. Síðan kom önnur, kjagandi og hjartað í mér stoppaði. Hún var svo úfin og tuddaleg, get ég forðað mér? Hún hnusaði aðeins á namminu í sjoppunni og fór svo. Þegar þarna var komið við sögu og nokkrir strákar úr bekknum mínum mættir á kaffistofuna þá ákvað ég að bíða ekki lengur. Fór í tölvu bókasafnsins, þar voru skilaboð frá Liz. Henni hafði seinkað og við mæltum okkur mót að nýju.

Eftir þessa reynslu hugsaði ég um fólk sem er að leita sér að ástvini á netinu og mætir síðan á "blind date".  Hvernig skyldi því líða?